Encyklopedia Prawdziwej Żywności | Rukiew wodna

Rukiew wodna, będąca podstawą pożywienia w czasach starożytnych, była stosowana przez Rzymian w celu zapobiegania łysieniu, przez faraonów w celu zwiększenia wigoru, a na Krecie uważano, że jej liście są afrodyzjakiem. Choć wielu uważa ją za superżywność pełną wartości odżywczych (patrz poniżej), rukiew wodna jest o wiele bardziej popularna w Anglii niż w Stanach Zjednoczonych. Często pojawia się w przetworach dla smakoszy, ale rukiew wodna jest też powszechnie zbierana i przez długi czas była uważana za pożywienie "biedaków".

Komercyjne metody produkcji zostały opracowane przez ogrodników spoza Londynu w Anglii w 1800 roku. Popyt na rukwię wodną utrzymywał się do II wojny światowej, kiedy to zachęcano ludzi do uprawy i zbierania jak największej ilości własnej żywności. Jednak po jej zakończeniu Anglicy stracili ochotę na tę zieleninę, być może dlatego, że podobnie jak brukiew, inny podstawowy produkt spożywczy z czasów wojny, przypominała im o smutnych czasach. Rukiew wodna została zdegradowana, podobnie jak pietruszka, do kategorii dekoracji, gałązki podawanej z boku talerza dla dodania koloru i niczego więcej.

Dzięki silnym właściwościom odżywczym i chrupiącej skórce rukiew wodna wróciła do łask. Ma ona tak silne właściwości, że w Stanach Zjednoczonych zaczęto ją uprawiać komercyjnie, aby dodawać ją do napojów zdrowotnych i suplementów diety. Ta mała, ale potężna gałązka jest przez niektórych nazywana "nowym jarmużem". Przyszłość rzeżuchy rysuje się w jasnych barwach.

<

Zabawne fakty na temat rukwi wodnej:

• Istnieją trzy główne grupy rzeżuch: rukiew wodna (Nasturtium officinale), rzeżucha ogrodowa (Lepidium sativum) i rzeżucha górska (Barbarea verna).
• Ostry, pikantny i pieprzny smak roślin z rodziny gorczycowatych (do której należy rukiew wodna) jest w rzeczywistości mechanizmem obronnym roślin, który jest aktywowany przez mechaniczne działanie żucia.
• Rukiew wodna dostarcza dwa razy więcej witaminy C niż pomarańcza.

Na co zwrócić uwagę, kupując rukiew wodną

Rukiew wodna to ciemnozielona, liściasta roślina soczysta. Należy do rodziny roślin krzyżowych, zwanej też rodziną gorczycowatych, wraz z jarmużem, brokułami, rukolą i brukselką, i podobnie jak one ma ostry smak. Kupując rukwię wodną, należy szukać roślin o szmaragdowozielonej barwie, bez nadmiernego żółknięcia. Dojrzałe rośliny zaczynają kwitnąć, wypuszczając cztery białe, płatkowe kwiaty. W tym momencie zielenina jest zbyt dojrzała, aby nadawała się do spożycia.

Trwałość rukwi wodnej

W Stanach Zjednoczonych dzika rukiew wodna została wpisana na listę 46 stanów jako roślina szkodliwa i inwazyjna. Rośnie tak gęsto i szybko, że często dusi rodzime rośliny w strumieniach, w których rośnie.

Natomiast rzeżucha uprawna jest łatwa w uprawie i nie jest podatna na wiele szkodników i chorób. Kontrolowane warunki uprawy rzeżuchy wodnej i jej brak podatności na choroby i infekcje sprawiają, że jest ona popularną rośliną uprawianą metodami ekologicznymi.

Uprawa rukwi wodnej

Rukiew wodna występuje na większości kontynentu północnoamerykańskiego, gdzie rośnie dziko - wielu powiedziałoby, że zbyt dziko - w płynących strumieniach. Jej wodna natura sprawia, że rukiew wodna jest ulubioną rośliną wśród hodowców hydroponicznych, gdzie rośliny rozwijają się w warunkach wodnych.

Rukiew wodna może być uprawiana w przydomowym ogródku lub w pojemnikach, o ile zapewni się jej odpowiednią ilość wody. Domowi ogrodnicy często wykorzystują do sadzenia rzeżuchy naturalnie wilgotne miejsca, takie jak podstawa króćca węża lub podstawa wodotrysku. Dodatkowe krople i opady deszczu, które występują w tych miejscach, zapewniają roślinom potrzebną im wilgoć i pomagają wykorzystać cenną wodę, która w przeciwnym razie byłaby niewykorzystana.

Sezonowy przewodnik kulinarny

Dowiedz się, kiedy jest sezon na rukiew wodną

Sezonowość rukwi wodnej

Rukiew wodna rośnie, jak wskazuje jej nazwa, w warunkach bardzo wilgotnych, od późnej wiosny do wczesnego lata. Podczas gdy dzika rukiew wodna ma ograniczony sezon, rośliny uprawiane hydroponicznie mogą być uprawiane przez cały rok.

Spożywanie rukwi wodnej

Przechowywanie rukwi wodnej

Rukiew wodna jest delikatną zielenią, która łatwo więdnie. Często sprzedaje się ją z nienaruszonymi korzeniami, aby zachować jak najwięcej wilgoci w roślinie. Przynosząc rzeżuchę do domu, można ją przechowywać "w doniczce" w kubku wypełnionym mniej więcej na cal wodą i przykrytym plastikową torbą wielokrotnego użytku lub wilgotną papierową ściereczką.

Gotowanie z mniejszą ilością odpadów

Jak wykorzystać resztki zieleniny sałatkowej?

Gotowanie z rukwią wodną

Rośliny zebrane ze środowiska naturalnego należy bardzo dokładnie umyć przed spożyciem, aby uniknąć przypadkowego połknięcia mikroskopijnych pasożytów, takich jak pierwotniak Giardia, które mogą być obecne w nieuzdatnionej wodzie.

Raz umytą rukiew wodną można łatwo dodać do sałatki lub nałożyć na kanapkę. Rukiew wodna pasuje do bogatych dań z dużą ilością tłuszczu, który łagodzi pieprzny smak liści. Spróbuj zastąpić nią literę "L" w swoim BLT, podawać ją z kawałkiem grillowanego dzikiego łososia lub w klasycznych angielskich kanapkach do herbaty. (W kuchni chińskiej do różnych zup i dań mieszanych używa się czegoś, co nazywa się rukwią wodną, ale to w zasadzie inna roślina - Ipomoea aquatica).

Wartości odżywcze rukwi wodnej

Rukiew wodna to multiwitamina, którą można jeść widelcem. Dwie filiżanki rukwi wodnej zawierają tylko siedem kalorii, ale za to 1,6 grama białka, 212% zalecanej dawki witaminy K, 48% witaminy C, 44% witaminy A, a także wapń, mangan, potas, witaminę E, tiaminę, ryboflawinę, witaminę B6, magnez i fosfor.