Encyklopedia Prawdziwej Żywności | Łopian

Łopian to rzadka roślina, która ma tak wiele korzystnych właściwości, że jest nie tylko dobra dla Ciebie, ale na tyle dobra, że przez wielu uważana jest za roślinę leczniczą. Można go znaleźć w dziale suplementów w sklepach ze zdrową żywnością, gdzie można go przyjmować w postaci proszku, tabletek, herbaty lub nalewki. Można go również stosować jako składnik smacznego posiłku.

Łopian pochodzi z Europy i północnej Azji, ale obecnie jest szeroko rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych. Rośnie tak swobodnie, że w niektórych regionach jest uważany za chwast, a jego bujna natura sprawiła, że roślina cieszy się złą sławą. W Japonii, części Europy i coraz częściej w ogrodach i na farmach w Stanach Zjednoczonych jest uprawiana jako warzywo.

<

Zabawne fakty na temat łopianu:

• Łopian, podobnie jak karczoch, należy do rodziny roślin słonecznikowatych (Asteraceae).
• Łopian jest częstym składnikiem przepisów na piwo korzenne.
• Łopian nadal jest częścią imprezy w Stonehenge, gdzie podczas obchodów równonocy tradycyjnie pije się tonik z jego korzenia, popularny od czasu wzniesienia filarów.
• Nieustępliwe zadziory, które pojawiają się na dojrzałych roślinach, przyczepiają się do wszystkiego, o co się otrą. To właśnie one stały się inspiracją dla rzepów Velcro®.

Na co zwrócić uwagę, kupując łopian

Chociaż można jeść liście i łodygi rośliny, najczęściej spożywaną częścią łopianu jest korzeń. Można go znaleźć na targach rolnych i w azjatyckich sklepach spożywczych, gdzie czasami jest oznaczany jako "gobo". Korzenie łopianu wyglądają bardziej jak coś, co można wyrzucić na stos drewna, niż jak coś, co można zjeść. Są długie (często mają dwie stopy lub więcej) i cienkie, z twardą brązową skórką, którą należy usunąć przed gotowaniem.

Należy wybierać korzenie o średnicy około 1 cala, bez większych blizn i pęknięć. Podobnie jak marchew, korzenie powinny być na tyle twarde, aby nie łamały się przy zginaniu. Miękki lub gumowaty łopian jest stary i wysuszony.

Trwałość łopianu

Łopian jest niezwykle odporny i nie wymaga zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych, aby dobrze się rozwijać. Samoistnie się rozsiewa i może opanować cały ogród, jeśli mu się na to pozwoli.

Uprawa łopianu

Łopian rośnie w stanie dzikim i można go zbierać na większości obszaru Stanów Zjednoczonych. Można go znaleźć na poboczach dróg, na łąkach i na pustych działkach, gdzie może się rozwijać przez dwa lata. Można go również sadzić. Aby wyhodować łopian, należy wysiać go z nasion wiosną lub wczesnym latem w dobrze przepuszczalnej glebie, w pełnym słońcu lub półcieniu.

Sezonowy przewodnik kulinarny

Dowiedz się, kiedy jest sezon na łopian

Sezonowość łopianu

Łopian jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że jego cykl życiowy trwa dwa lata. Wiosną tworzą się małe rozety liściowe. W miarę wzrostu roślina zapuszcza głębokie korzenie. Drugiej wiosny roślina odmładza się i wypuszcza imponującą łodygę, która w zależności od odmiany może mieć od trzech do ponad sześciu stóp wysokości. Z łodygi wyrastają liczne okrągłe kwiaty, pokryte kłującymi kolcami i purpurowymi płatkami, które kwitną od czerwca do października.

Spożywanie łopianu

Przechowywanie łopianu

Świeży łopian można przechowywać w szufladzie lodówki, pocięty na kawałki o odpowiedniej długości i luźno zawinięty w wilgotny ręcznik lub folię wielokrotnego użytku przez okres do jednego tygodnia.

Gotowanie z mniejszą ilością odpadów

Wykorzystaj resztki warzyw korzeniowych do przygotowania potage

Gotowanie z łopianem

Aby ugotować korzeń łopianu, należy go dokładnie oczyścić. Często jest on pokryty warstwą brudu, który dostaje się w szczeliny skórki. Jeśli zbierane są ręcznie bardzo młode, delikatne korzenie, wystarczy je dobrze wyszorować. W przypadku starszych korzeni, powyżej 6 cali, najlepiej jest opłukać korzeń i obieraczką do warzyw usunąć zewnętrzną warstwę korzenia i związane z nią zabrudzenia.

Łopian można kroić w dowolny sposób. Można pokroić go w monety lub paski, a także w julienne lub strzępki. Łopian szybko się utlenia, dlatego warto mieć pod ręką miskę z zakwaszoną wodą (2 szklanki wody zmieszane z 2 łyżkami soku z cytryny) i dodawać do niej przygotowany łopian, aby zapobiec brązowieniu.

Można również spożywać liście i łodygi rośliny, choć mogą być dość gorzkie. Nasiona są także stosowane w preparatach leczniczych.

Korzeń łopianu można wykorzystać w wielu różnych przepisach:

• W zupach i gulaszach: Łopian można wrzucić do garnka z zupą lub przygotować wspaniały gulasz inspirowany kuchnią chińską.
• Sautéé: Dodaj łopian do swojego ulubionego dania stir-fry.
• Duszona kinpira: tradycyjna japońska potrawa z łopianu i marchwi.
• Piklowany: Łopian jest często marynowany i używany w sushi, ale ta marynata z książki "Asian Pickles" Karen Solomon jest samodzielna.
• Jako napój gazowany: Brytyjczycy lubią go jako napój bezalkoholowy, podobny do piwa korzennego.
• Jako herbata: Można kupić torebki z herbatą łopianową, aby zażywać ją jako tonik zdrowotny, lub zaparzyć własną.

Konserwowanie łopianu

Łopian można pociąć na kawałki i wysuszyć, dodając do zup lub gulaszu albo zaparzając na herbatę. Można go również kisić.

Wartości odżywcze łopianu

Łopian jest stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej w leczeniu różnych schorzeń, od zaparć po świnkę. Łopian zawiera kwasy fenolowe, kwercetynę i luteolinę, które są silnymi przeciwutleniaczami, a roślina ta jest często poszukiwana ze względu na swoje właściwości odtruwające. Łopian zawiera inulinę, naturalny błonnik pokarmowy, który poprawia trawienie i sprzyja rozwojowi pożytecznych bakterii w jelitach.