Encyklopedia Prawdziwej Żywności | Jicama

Jikama bulwiasta pochodzi z Meksyku, gdzie jest spożywana od setek lat. Majowie wielokrotnie wspominają o tym warzywie w Księgach Chilam Balam, zbiorze manuskryptów Majów z^XVII i^XVIII wieku. Aztekowie również cenili jicamę. Zarówno Aztekowie, jak i Majowie prawdopodobnie spożywali to warzywo wyłącznie na surowo, ponieważ cenili je za jego chrupiącą i soczystą konsystencję. W^XVI

wieku hiszpańscy kupcy sprowadzili bulwy na Filipiny, skąd rozprzestrzeniły się w Indonezji, Chinach i Afryce Zachodniej.

Zabawne fakty o dżikamach:

• Istnieje wiele nazw dla jicamy, w tym "fasolka szparagowa", "meksykańska rzepa" i "chiński ziemniak".
• Hiszpańskie słowo "jicama" pochodzi z języka nahuatl (azteckiego) xicama.

Na co zwrócić uwagę, kupując jicamy

Jikamy wyglądają jak olbrzymie, okrągłe ziemniaki z jasnobrązową, niemal łuszczącą się skórką. Po obraniu skórki ukazuje się kremowobiałe wnętrze z chrupiącym miąższem, który ma taką samą konsystencję jak jabłko lub gruszka, ale jest od nich mniej słodki. Szukaj mniejszych jicam - każdy korzeń, który przekroczy granicę 3-4 funtów, będzie prawdopodobnie twardy, włóknisty i mniej słodki. Unikaj korzeni, które są miękkie, popękane albo mają czarne lub przebarwione plamy.

Trwałość jicam

Jikamy nie są powszechnie uprawiane, ale nawet wtedy mogą stanowić pewien problem dla środowiska. Po pierwsze, bardzo trudno jest znaleźć organiczne jicamy, więc trzeba ich poszukać. Po drugie, jeśli zależy Ci na jedzeniu lokalnym, jicamy nie są najlepszym wyborem, chyba że znajdujesz się w pobliżu granicy z Meksykiem. Choć w Teksasie i na Florydzie istnieje niewielka lokalna uprawa jicam, a od czasu do czasu pojawiają się one na kalifornijskich targach rolnych, większość jicam na amerykańskich rynkach jest przywożona z Meksyku lub nawet dalej na południe.

Sezonowy przewodnik kulinarny

Dowiedz się, kiedy jest sezon na jicamy

Sezonowość jicamy

Jicama jest rośliną zimową, dostępną od listopada lub grudnia do wiosny.

Jicama i geografia

Czy jesteś gotowy, aby zadziwić swój umysł? Jicama należy do rodziny fasoli. Tak jest: Pachyrhizus erosus (jicama) należy do rodziny bobowatych (fasolowatych), do której zaliczają się także kuzyni fasoli zielonej, grochu, fasoli czarnej i ciecierzycy. I chociaż bulwiasty korzeń jest tą częścią rośliny jicama, którą najczęściej spożywamy, jadalne są także strąki fasoli, podobne do fasoli lima. Uprawiane są dwa rodzaje jicamy: jicama de agua i jicama de leche. Pierwsza z nich jest okrągła i przysadzista, a jej sok jest klarowny, natomiast druga ma bardziej stożkowaty kształt i mlecznobiały sok. Jicama de agua jest najczęściej spotykana na rynkach Ameryki Północnej.

Jicama rośnie podobnie jak inne fasolki tyczkowe - ma pokrój pnącza i wytwarza białe kwiaty, ale jej korzeń rośnie dość wolno i potrzebuje od trzech do sześciu miesięcy, aby można było go zebrać. Wymagają długiego, ciepłego okresu wegetacji i nie mogą być z powodzeniem uprawiane na większości obszaru USA - wyjątek stanowią części Florydy, Teksasu i Hawajów. Zdecydowana większość jicam, które spotykamy na amerykańskich rynkach, pochodzi z Meksyku, Ameryki Środkowej lub Ameryki Południowej.

Jedzenie jicam

Przechowywanie jicam

Niezawinięte w szufladzie lodówki, jicama pozostanie świeża przez dwa do trzech tygodni. Pokrojoną jicamę można dobrze zawinąć w folię i przechowywać do tygodnia w lodówce.

Gotowanie z jicamami

Jicama smakuje jak superchrupiące jabłko skrzyżowane z ziemniakiem, w najlepszy możliwy sposób. Aby przygotować owoce, należy najpierw obrać je z brązowej skórki, a jeśli jest ona twarda i włóknista, konieczne może być usunięcie dodatkowej warstwy pod skórką. Na ogół nie trzeba tego robić w przypadku młodszych, mniejszych jicam. Bulwy są prawie zawsze używane na surowo w sałatkach, salsach (patrz przepis poniżej) i jako przekąski - Aztekowie mieli rację, doceniając chrupiącą i orzeźwiającą konsystencję korzeni.

Jednak jicamy można również smażyć (jak frytki ze spirali), dodawać do potraw typu stir-fry i zastępować nimi kasztany, gotować i przecierać jak ziemniaki lub piec. Fantastycznie komponują się z wszelkiego rodzaju cytrusami, kremowym awokado, chili i sproszkowanym chili, a także z ostrymi ziołami, takimi jak kolendra i mięta. W Meksyku popularną przekąską jest jicama pocięta w słupki, obtoczona w sproszkowanym chili i skropiona sokiem z limonki.

Konserwowanie jicamy

Chrupiącą, chrupiącą jicamę można marynować (spróbuj jicamy marynowanej w chlebie z masłem) lub zrobić z niej relish do konserwowania. Można ją także poddać fermentacji mlekowej: oto przepis na jicamę z jabłkami i kminkiem oraz pikle z jicamy poddane fermentacji mlekowej.

Wartości odżywcze jicamy

Jicama jest bardzo niskokaloryczna i bogata w błonnik, co czyni z niej doskonałą przekąskę. Są również bogate w witaminę C oraz zawierają niewielkie ilości folianów, żelaza, potasu i manganu. W korzeniach znajdują się nawet kwasy tłuszczowe omega-3 i -6.