Encyklopedia prawdziwej żywności | Świerszcze

"Zjedz to. I dare ya!" We współczesnej diecie amerykańskiej, jedzenie robaków jest generalnie ograniczone do śmiałości, robakowatych resztek z butelki tequili, przypadkowej (i klasycznej żartobliwej lead-in) muchy w zupie lub szokująco powszechnej (i zatwierdzonej przez FDA) obecności robaków i ich części w naszej przetworzonej żywności. W Stanach Zjednoczonych spożywanie robaków jest czymś, z czym trzeba się pogodzić lub czego należy unikać. Jednak w innych częściach świata entomofagia, jak nazywa się jedzenie owadów, jest powszechna, a wiele rodzajów robaków - owady, larwy, karczowniki, robaki - stanowi stałą część diety. Według National Geographic "około dwa miliardy ludzi regularnie spożywa różnorodne owady, zarówno gotowane, jak i surowe".

Nasza niechęć do entomofagii ma w dużej mierze podłoże kulturowe. Jemy rzeczy podobne do robaków, takie jak skorupiaki, ale często mamy silną awersję do ich krewniaków - owadów. Czynnik obrzydliwości związany z jedzeniem owadów jest również stosunkowo współczesny. Starożytne cywilizacje uważały owady we wszystkich stadiach rozwoju za przysmak. Podobnie jak my podajemy homara i krewetki, owady nabijano na szpikulce, pieczono i podawano w formie kabobów na najbardziej wytwornych ucztach. Stary Testament podąża bardziej praktyczną drogą, zachęcając wyznawców do jedzenia lokalnej szarańczy i koników polnych jako daru żywnościowego.

Do dziś robaki goszczą na talerzach wielu różnych kultur. Mieszkańcy wielu krajów afrykańskich nadal uwielbiają owady, w tym szarańczę, która jest niezawodnym źródłem pożywienia w krajobrazie o różnej żyzności. W Tajlandii owady są smażone, przyprawiane i podawane z ulicznych wózków z taką samą nonszalancją, jak prażone orzeszki ziemne w naszych okolicznych barach. W Chinach jedwabniki wykorzystuje się do produkcji nici i aromatów. Meksykańskie chapulines (smażone koniki polne), przyprawione odrobiną chili w proszku i soku z limonki, zmieniły niejednego turystę w owadożernego wyznawcę. Nie tylko w głęboko osadzonych wąwozach tradycyjnych kuchni, ale także w jasnym świetle reflektorów haute cuisine, światowej sławy szef kuchni René Redzepi umieszcza owady na pierwszym miejscu w swoim menu w cieszącej się uznaniem Nomie w Kopenhadze.

W porównaniu z resztą świata, Stany Zjednoczone pozostają w tyle, jeśli chodzi o entomofagię - ale to się może zmienić, a świerszcze wiodą tu prym. Łatwe w hodowli i przygotowaniu, świerszcze mogą być tymi robakami, które zmienią nasze kubki smakowe z "yikes" na "yum".

<

Zabawne fakty o świerszczach:

• Wiele osób uczulonych na skorupiaki i orzechy jest wrażliwych na świerszcze. Przed włączeniem ich do swojej diety skonsultuj się z lekarzem.
• Nie jedz owadów z przydomowego ogródka, które mogą być skażone sprayami do trawników lub innymi toksycznymi substancjami, które mogły zostać spożyte przez owady.
• Jeśli chcesz, aby Twoje świerszcze były mniej chrupiące, potrząśnij upieczonymi owadami w papierowej torebce, aby usunąć odnóża.

Na co zwracać uwagę kupując świerszcze

Świerszcze jadalne są zbierane młode i małe, aby zapewnić optymalny smak i delikatny szkielet zewnętrzny, zwykle w wieku około sześciu tygodni. Najbardziej popularnym gatunkiem handlowym jest europejski świerszcz domowy. Dieta świerszczy ma duży wpływ na ich smak i profil odżywczy. Te, które są karmione łagodnym pokarmem, takim jak ziarno, będą miały łagodny, orzechowy smak. Świerszcze karmione słodszymi pokarmami, takimi jak owoce i obierki z marchwi, będą miały smak tego pokarmu.

W Internecie można kupić wiele różnych produktów do hodowli świerszczy. Są one dostępne jako żywe, mrożone, pieczone, mielone na mąkę lub wypiekane na batony, ciasteczka, chipsy i inne.

Zrównoważony rozwój świerszczy

Zasoby i świerszcze

Zwolennicy hodowli świerszczy określają te owady mianem "mikro-zwierząt". Postrzegają świerszcze jako źródło pożywienia o wszystkich zaletach kulinarnych i odżywczych tradycyjnych zwierząt mięsnych, ale bez intensywnych nakładów, jakie często wiążą się z ich hodowlą. Raport FAO z 2013 r. zatytułowany "Owady jadalne: Edible Insects: Future Prospects for Food and Feed Security" potwierdza to stanowisko, podkreślając wiele korzyści płynących z hodowli świerszczy i innych owadów w celach spożywczych.

Jednym z głównych czynników, które według hodowców świerszczy sprawiają, że są one lepszym kąskiem, jest fakt, że są one zimnokrwiste, a więc cała ich energia idzie na wzrost, a nie na utrzymanie ciepła ciała. Oznacza to, że świerszcze mają niski stosunek pokarmu do mięsa. Są dwa razy bardziej wydajne w przetwarzaniu paszy na mięso niż kurczaki, co najmniej cztery razy bardziej wydajne niż świnie i 12 razy bardziej wydajne niż bydło. Świerszcze wymagają też ułamka powierzchni ziemi, energii i wody potrzebnych do utrzymania tradycyjnych zwierząt gospodarskich, a ponadto szybko się rozmnażają.

Przedsiębiorczość i uprawa świerszczy

Czy świerszcze mogą stać się nowym jarmużem? Firma Exo, produkująca batony proteinowe, stawia na to. Wraz z rosnącą liczbą początkujących firm, świerszcze stają się ich biznesem. Fast Company szacuje obecnie, że biznes związany z robakami to branża warta 20 milionów dolarów i stale rosnąca. Okazuje się, że świerszcze są bardzo bogate w białko i mają atrakcyjny orzechowy smak. To, w połączeniu z relatywną łatwością i wydajnością hodowli świerszczy na żywność, sprawia, że wielu zdeterminowanych przedsiębiorców nie może się doczekać, aby rozkręcić ten biznes.

W firmie Exo mieszają oni mąkę ze świerszczy w batoniki o smaku masła orzechowego i galaretki. Każdy batonik zawiera 40 świerszczy i 10 gramów białka. Inna powstająca firma, Bitty Foods, piecze smaczne ciasteczka na bazie mąki ze świerszczy - z pomocą znanego kucharza Tylera Florence. Firma sprzedaje również swoje bezglutenowe mieszanki mąki ze świerszczy, które można stosować jako bezzbożowy zamiennik mąki w domowych wypiekach. Założycielka firmy, Megan Miller, wierzy, że możemy przezwyciężyć nasze uprzedzenia kulturowe i cieszyć się tym bogatym w białko źródłem pożywienia, jeśli owady uda się opakować "w bardziej atrakcyjną formę".

Daniel Imrie-Situnayake, współzałożyciel i dyrektor naczelny Tiny Farms, jest konsultantem skoncentrowanym na zwiększeniu produkcji jadalnych świerszczy w USA, aby zaspokoić gwałtownie rosnący popyt. Jak twierdzi Imrie-Situnayake, obecnie w Ameryce Północnej żywność na bazie robaków sprzedaje około 30 firm, czyli pięć razy więcej niż kilka lat temu.

Sezonowość świerszczy

Świerszcze są hodowane i dostępne przez cały rok.

Jedzenie świerszczy

Przechowywanie świerszczy

Większość świerszczy jest mrożona lub pieczona. Oba rodzaje można przechowywać w zamrażarce do czasu, gdy będą gotowe do użycia, aby zachować ich jakość. Ze względu na wysoką zawartość białka, mąkę ze świerszczy również należy przechowywać w zamrażarce, aby zachować jej świeżość.

Gotowanie z wykorzystaniem świerszczy

Zaleca się, aby przed spożyciem świerszcze zostały ugotowane. Zazwyczaj najpierw się je gotuje, a następnie piecze lub smaży na patelni. Zamrożenie świerszczy przed gotowaniem usypia je (podobnie jak homary), dzięki czemu nie wyskakują z garnka.

Świerszcze można włączyć do każdego prostego dania typu stir-fry lub usmażyć na głębokim tłuszczu jako przekąskę. Dobrym sposobem przyrządzania świerszczy jest również pieczenie. Następnie można dodać do nich przyprawy i spożywać w takiej postaci, maczać je w czekoladzie lub zmielić na mąkę i dodać do wypieków. Można nimi zastąpić białko zwierzęce w wielu potrawach, od kebabów, przez tempurę, po tacos. Mąkę ze świerszczy można również stosować w słodkich wyrobach, takich jak ciasteczka czy ciasto na tartę.

Odżywianie świerszcza

Badania żywieniowe są trudne do skontrolowania, ponieważ wiele czynników może zniekształcić dane. Wiek dojrzałości owada może mieć duży wpływ na wyniki, podobnie jak metoda przygotowania końcowego dania. Tak jak w przypadku każdego innego źródła pożywienia, sposób przyrządzania wpływa na jego ogólną wartość odżywczą. Pieczony ziemniak - dobry dla Ciebie. Frytki i chipsy ziemniaczane - nie za bardzo. To samo dotyczy owadów. Na przykład pieczone świerszcze mają inną wartość odżywczą niż te smażone w głębokim tłuszczu i solone.

Mimo to ogólna wartość odżywcza owadów jest dość wysoka. Według badań przeprowadzonych w 2013 roku przez National Center for Biotechnology Information, owady jadalne mogą dostarczyć człowiekowi zadowalających ilości energii i białka oraz zaspokoić nasze zapotrzebowanie na aminokwasy. W badaniu zauważono również, że owady są "bogate w kilka mikroelementów, takich jak miedź, żelazo, magnez, mangan, fosfor, selen i cynk, a także ryboflawinę, kwas pantotenowy, biotynę i w niektórych przypadkach kwas foliowy".